Το μουσείο της αθωότητας: Μια ιστορία για ένα Μουσείο
Ο Ορχάν Παμούκ στο «Μουσείο της Αθωότητας» διηγείται την ερωτική ιστορία του πλούσιου Κεμάλ με τη μακρινή, φτωχή εξαδέλφη του, που αρχίζει μια ανοιξιάτικη μέρα του 1975 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Συνηθίζεται στα μυθιστορήματα του Παμούκ, η πρώτη πρόταση του βιβλίου να είναι πολύ ελκυστική .Στο βιβλίο «Η Καινούργια Ζωή», ο συγγραφέας είχε ξεκινήσει με την πρόταση «Μια μέρα διάβασα ένα βιβλίο κι από τότε άλλαξε ολότελα η ζωή μου». Αυτή η εισαγωγή διατηρούσε την μαγεία της μέχρι το τέλος του βιβλίου. Ομοίως, και στο «Μουσείο της Αθωότητας» , ο Παμούκ ξεκινάει με την πρόταση «Ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου ˙ δεν το ήξερα». Ο πλούσιος Κεμάλ ,ενόψει του αρραβώνα του με τη Σιμπέλ, συναντά την μακρινή ξαδέλφη του Φισούν, όπου δουλεύει ως πωλήτρια, ενώ ο Κεμάλ πηγαίνει τυχαία να αγοράσει μια τσάντα για την αρραβωνιαστικιά του. Ο Κεμάλ επηρεάζεται συναισθηματικά από την δεκαοκτάχρονη Φισούν και αρχίζουν να συναντιούνται μεταξύ τους. Η Φισούν παράλληλα με την εργασία της στο μαγαζί, προετοιμάζεται και για τις πανεπιστημιακές εξετάσεις, βρίσκοντας έτσι οι δυό τους το πρόσχημα πως ο Κεμάλ θα βοηθάει τη Φισούν για τις εξετάσεις. Οι συναντήσεις των δυο ερωτευμένων που διαρκούν για πολλές μέρες διακόπτονται, από τη στιγμή που θα αρραβωνιαστεί ο Κεμάλ. Όμως, ο Κεμάλ συνεχίζει να περιμένει την Φισούν στην Πολυκατοικία Μερχαμέτ, όπου συναντιόντουσαν τόσο καιρό στα κρυφά. Αρχίζουν δυστυχισμένες μέρες για τον Κεμάλ , ο οποίος περνάει το χρόνο του κοιτάζοντας και αγγίζοντας αντικείμενα της Φισούν, που έχει μαζέψει στο σπίτι όπου έκαναν έρωτα με το ανησυχητικό προαίσθημα πως θα έχανε μια κάποια στιγμή τη Φισούν. Η διήγηση της ιστορίας γίνεται στο πρώτο ενικό πρόσωπο και από την γλώσσα του Κεμάλ, δημιουργώντας έτσι μια οικειότητα ανάμεσα στον ήρωα και τον αναγνώστη. Οι μικρές επιμέρους ενότητες με τους σχετικούς τίτλους λειτουργούν ως «μικρές ιστορίες» που συμπληρώνουν την «μεγάλη ιστορία» κάνοντας από τη μία πιο άνετη την ανάγνωση αυτού του βιβλίου των 802 σελίδων, από την άλλη όμως κατά την άποψή μας μερικές φορές κουράζοντας τον αναγνώστη με αυτήν την τεχνική. Στις τελευταίες σελίδες, ο Κεμάλ μεταφέρει τη διήγηση στον Ορχάν Παμούκ: «Γεια σας, είμαι ο Ορχάν Παμουκ! Με την άδεια του Κεμάλ Μπέι, αρχίζω…» Ο Νομπελίστας Τούρκος συγγραφέας με το «Μουσείο της Αθωότητας» κάνει ένα βήμα προς τα πίσω, καθώς επιχειρεί να διηγηθεί μια ερωτική ιστορία. Καθώς και την σεξουαλικότητα, το δικαίωμα της γυναίκας στην ευτυχία και η παρθενιά σε μια μουσουλμανική χώρα.Ο έρωτας ανάμεσα σε πλούσιο και φτωχό αποτελούσε για πολύ καιρό ένα τυπικό θέμα των τουρκικών μελοδραματικών ταινιών. Ο συγγραφέας προσπαθεί να δημιουργήσει μια αιτιολογική σχέση ανάμεσα στα γεγονότα, ώστε να ξεχωρίσει την ιστορία του από τις μελοδραματικές ερωτικές ιστορίες, στις οποίες συνήθως η ιστορία εκτυλίσσεται με συμπτώσεις .Στην ερωτική ιστορία του Παμούκ ,δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο Κεμάλ ερωτεύεται την Φισούν , το προφίλ της οποίας περιγράφεται μόνο από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της . Υπάρχει ως ένα συμπλήρωμα του Κεμάλ. Το μυθιστόρημα αν και παρουσιάζεται ως ερωτικό μυθιστόρημα, δεν είναι παρά μια ιστορία πάθους. Από την άλλη, η ερωτική ιστορία ανάμεσα στον πλούσιο και την φτωχή δεν κάνει την ιστορία τόσο πειστική . Νομίζουμε ότι οι πρώτες ενότητες, όπου αρχίζει ο έρωτας , είναι πιο ενδιαφέρουσες και μαγικές . Το «Μουσείο της Αθωότητας» μεταφέρθηκε στην πραγματική ζωή από τον Παμούκ. Πρόσφατα έγινε τα εγκαίνια του Μουσείου στην Κωνσταντινούπολη. Ο Παμούκ εκθέτει τα αντικείμενα της συλλογής, που ανήκουν στην περίοδο που εκτυλίσσεται η ερωτική ιστορία .Στο βιβλίο βρίσκεται ο χάρτης κι ένα εισιτήριο εισόδου του Μουσείου .Άραγε, το βιβλίο γράφτηκε για το πραγματικό Μουσείο της Αθωότητας και το μυθιστόρημα είναι στρατηγική μάρκετινγκ ή αντίστροφα; Serkan Meriç