Τα πορίσματα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας
Η τελευταία συνεδρία του 2009 του Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας πραγματοποιήθηκε χτες υπό την προεδρεία του Προέδρου της Δημοκρατίας Abdullah Gül. Στην ανακοίνωση που δημοσιοποιήθηκε αμέσως μετά την συνεδρία η οποία διήρκησε τεσσεράμισι ώρες επισημάνθηκε ότι αξιολογήθηκαν περιεκτικά οι εσωτερικές και εξωτερικές εξελίξεις που αφορούν την ασφάλεια της χώρας και εκτιμήθηκε χαρακτηριστικά: «Τονίσαμε ότι θα συνεχιστεί με αποφασιστικότητα ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας η οποία στοχεύει την ακεραιότητα της χώρας και την ενότητα και ευημερία του έθνους και την εξάλειψη των φυτωρίων τρομοκρατών. Στα πλαίσια της σύγχρονης δημοκρατίας και των αρχών του δικαίου επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά η πίστη μας στο ότι οι πολίτες μας θα συμπεριφερθούν με σύνεση και θα αποφύγουν τις κινήσεις που μπορούν να βλάψουν την έννοια της αδελφοσύνης». Στο ανακοινωθέν σημειώθηκε επίσης ότι συζητήθηκαν οι βουλευτικές εκλογές που αναμένεται να διεξαχθούν στο Ιράκ στις 7 Μαρτίου 2010, η πορεία του τριμερούς μηχανισμού για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και οι σχέσεις με το Ιράκ. Ακόμα αξιολογήθηκε λεπτομερώς η συνεχιζόμενη διαδικασία διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί βάση των καλών προθέσεων του ΓΓ του ΟΗΕ για την επίλυση του Κυπριακού. Στη συνεδρία συζητήθηκαν και οι τελευταίες εξελίξεις στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε. Κατόπιν της συνεδρίασης ο Πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan πραγματοποίησε μια σύσκεψη αξιολόγησης στο Πρωθυπουργικό Οίκο μαζί με τους υπουργούς μέλη του Συμβουλίου. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (Milli Guvenlik Kurulu) είναι ένας από τους παλαιότερους θεσμούς στο τουρκικό κράτος, του οποίου η αρχική δημιουργία ανάγεται στα 1933. Η όλη εξέλιξή του μέσα στο τουρκικό κράτος, που είναι συμφυής με το ρόλο του στρατού, και η πλήρης ταύτισή του με τις αρχές του Κεμαλισμού, του προσέδωσε ένα ρόλο κομβικής σημασίας που εντοπίζεται ουσιαστικά σε δύο άξονες: αναφορικά με τη γενική εποπτεία της πολιτικής κατάστασης και των διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων, που έχουν μείζονα σημασία για την Τουρκία και στον καταμερισμό αρμοδιοτήτων, λειτουργιών και εξουσιών μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και στρατού, καθώς επίσης και στον έλεγχο της εφαρμογής των αποφάσεων που θα πρέπει να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Με αυτό τον τρόπο, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας έχει λάβει το χαρακτήρα του πιο ισχυρού θεσμού μέσα στο κράτος. Ως θεσμός ενεφανίσθη τον Απρίλιο του 1933 κατόπιν Προεδρικού Διατάγματος που εξέδωσε ο Κεμάλ Ατατούρκ, με την ονομασία Ανώτατο Συμβούλιο και Γενική Γραμματεία Άμυνας. Το 1949 μετονομάσθηκε σε Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας και Γενική Γραμματεία του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας. Μετά το πρώτο πραξικόπημα και πιο συγκεκριμένα με το άρθρο111 του νέου συντάγματος του 1961, αλλάζει όνομα σε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας όπως παραμένει μέχρι σήμερα. Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας λαμβάνει την τελική του μορφή με το άρθρο 118 του συντάγματος του 1982 που ακολούθησε το τρίτο πραξικόπημα του 1980. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι άμεσες μεταπραξικοπηματικές συνθήκες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για αλλαγές αναφορικά με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.   Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο: «Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας παρουσιάζει τις απόψεις του στο υπουργικό συμβούλιο για θέματα που αφορούν τη λήψη αποφάσεων και τον αναγκαίο συντονισμό για τον προσδιορισμό, την αξιολόγηση και τις εφαρμογές του δόγματος της εθνικής ασφάλειας της χώρας. Οι προτάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας που έχουν να κάνουν με μέτρα που κρίνονται απαραίτητα να ληφθούν και είναι άμεσα συνδεδεμένα με την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας και την εσωτερική σταθερότητα, θα πρέπει να τυγχάνουν προτεραιότητας ως προς την εφαρμογή τους».   Επίσης, σύμφωνα με τους εσωτερικούς κανονισμούς, το Συμβούλιο θα πρέπει να διέπεται από άκρα μυστικότητα. Οι οικονομικοί του πόροι προέρχονται από μυστικά κονδύλια, τα ονόματα όσων εργάζονται στη Γραμματεία του Συμβουλίου είναι απόρρητα, καθώς επίσης και οποιαδήποτε δημοσίευση των πρακτικών των συνεδριάσεων του Συμβουλίου είναι αυστηρώς απαγορευμένη. Επίσης, το Συμβούλιο συνέρχεται υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας και σε αυτό συμμετέχουν ο πρωθυπουργός, ο αρχηγός ων ενόπλων δυνάμεων, οι αρχηγοί των τριών σωμάτων, ο διοικητής της Αστυνομίας, καθώς επίσης οι υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών και Αμυνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρόσφατης αυταρχικής παρέμβασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας στην τουρκική πολιτική ζωή, αποτελεί η βραχεία περίοδος κατά την οποία διακυβέρνησε τη χώρα ο πρόεδρος του Ισλαμικού κόμματος της Ευημερίας, Νετζμεττίν Ερμπακάν, 1996-97.   Aπό τα τέλη του 1996 μέχρι την κατάρρευση της κυβέρνησης το καλοκαίρι το 1997, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας έθετε μονίμως ένα κατάλογο, εν είδει τελεσιγράφου, από είκοσι σημεία τα οποία καλείτο η κυβέρνηση Ερμπακάν να υιοθετήσει και να υλοποιήσει. Η κυβέρνηση δεν είχε οποιαδήποτε άλλη επιλογή παρά να ευθυγραμμιστεί με τις απαιτήσεις υπερταξικού θεσμού, δηλαδή του Devlet Baba.